De Drie Steden (The Three Cities in het Engels) liggen in het havengebied van Malta.
The Three Cities bestaan, zoals de naam doet vermoeden, uit drie steden:
- Vittoriosa (ook gekend als Birgu)
- Senglea (ook gekend als L-Isla)
- Cospicua (ook gekend als Bormla)
Je kan ze bijzonder goed overzien wanneer je op het bovenste verdiep van de Upper Barrakka tuinen staat!
Vittoriosa is de landtong links waar de superjachten aangemeerd liggen. De landtong rechts is Senglea.
Het water tussen beide landtongen waar talloze kleine en grote plezierboten aangemeerd liggen, heet de Dockyard Creek:
De derde stad, Cospicua, verbindt de twee landtongen van Vittoriosa en Senglea.
Cospicua vind je dus terug aan het uiteinde van de Dockyard Creek. Deze kreek bevindt zich tussen de twee landtongen van Vittoriosa en Senglea:
Deze drie steden worden als één geheel beschouwd. Dit komt doordat ze gedurende bepaalde periodes in de geschiedenis reeds als één gebied werden gezien.
Overzicht
Beschrijving van The Three Cities
The Three Cities staan niet altijd op het ‘to-do lijstje’ van toeristen. Er heerst niet dezelfde sfeer als in bijvoorbeeld Valletta of Sliema. Dit valt te verklaren doordat er in verhouding wat minder hotels, restaurants en cafeetjes aanwezig zijn.
Niettemin zou een bezoek aan The Three Cities niet mogen ontbreken. Meer nog: deze locatie links laten liggen is onverstandig!
De video hieronder geeft weer waarom je absoluut een bezoekje moet brengen aan deze Three Cities:
Er staan namelijk heel wat gebouwen die de moeite waard zijn gezien hun rijke geschiedenis. Je treft er ook een bloeiende jachthaven aan in de Dockyard Creek:
Het is ook aangenaam om een wandeling te maken door de kleine straatjes van Vittoriosa. Hier tref je typische Maltese huisjes met felgekleurde ramen en deuren aan.
The Three Cities maken deel uit van de rijke geschiedenis van Malta. Je treft er zowel het oude als het nieuwe Malta aan.
Geschiedenis van The Three Cities
Vroeger waren The Three Cities het centrale punt van Malta. Deze plek was bijvoorbeeld de allereerste uitvalsbasis van de Ridders van de Orde van Malta vanaf het jaar 1530.
Van hieruit opereerden de Ridders initieel en beschermden ze de Maltese eilanden.
Dit betekent dat de kerken, forten, paleizen, omwallingen en gebouwen op deze plek ouder zijn dan deze in Valletta. Je treft er ook vele groene perkjes aan die de zone opfleuren!
De Ridders bouwden op deze plek ook herbergen (ook bekend als Auberges). In deze Auberges sliepen, aten en vergaderden ze.
Toen de Ridders hun basis verhuisden naar de nieuwe hoofdstad Valletta in het jaar 1571, werden er ook daar auberges gebouwd.
De Drie Steden hebben allen een zeer belangrijke rol gespeeld tijdens de Grote Belegering van 1565. Ze hebben alle drie zwaar geleden onder de aanvallen van de Ottomanen.
Door de ontwikkeling van de Maltese scheepsindustrie kregen de Drie Steden een nieuw imago, als voorsteden van de nabijgelegen hoofdstad Valletta. Veel Maltezen vonden er toen werk als dokwerkers.
Gedurende de Tweede Wereldoorlog kregen deze drie voorsteden het opnieuw zwaar te verduren. Ze kregen namelijk ernstige bombardementen te verwerken.
De huidige bewoners van The Three Cities staan bekend omwille van hun liefde voor feesten. Elk stadje heeft zijn eigen gemeenschap en zijn eigen heiligendagen. Kortom, elke gemeenschap viert heiligendagen alsof het een staatszaak is. Heel bekend zijn bijvoorbeeld de processies rond Pasen.
Tijdens dit evenement worden levensgrote beelden van Jezus Christus door de straten gelopen! Het beeld wordt op een soort ‘podium’ geplaatst waaraan allerlei handvatten bevestigd zijn. Hierdoor kan het beeld de lucht worden ingestoken, ondersteund door tientallen inwoners.
Deze Maltezen verplaatsen zich dan, in looppas, door de drukke straten van The Three Cities. Hierbij tillen ze het beeld van Jezus Christus boven zich uit.
Transport naar The Three Cities
Om een bezoekje te brengen aan The Three Cities heb je verschillende opties:
- Je rijdt er met jouw huurwagen naartoe en tracht er parkeerplaats te vinden.
- Je schakelt een taxi in.
- Je opteert voor het openbaar vervoer (geen aanrader, hoogst onbetrouwbare dienstverlening).
- Je kiest voor een begeleide boottocht die vanuit Sliema vertrekt. Tijdens zo’n boottochtje vaar je kort in de Dockyard Creek tussen Vittoriosa en Senglea. Dit is geschikt voor mensen die slechts een oppervlakkig contact willen met de Drie Steden.
- Je maakt gebruikt van de ferrydienst tussen Valletta en The Three Cities. Deze laatste optie raden wij iedereen aan. Hieronder kan je kort nog wat meer informatie lezen over deze ferry.
Rond Valletta bestaan er twee ferry routes:
- Een route die Sliema en Valletta met elkaar verbindt (de rode pijl links op de kaart hieronder), en
- Een traject dat Valletta met The Three Cities verbindt (de rode pijl rechts op de kaart hieronder):
Een mogelijke optie is om een bezoek aan Valletta te combineren met een bezoek aan The Three Cities.
Nadat je Valletta bewonderd hebt, kan je dan via de Upper Barrakka tuinen afdalen met de lift naar de Grand Harbour.
Je wordt hier omringd door indrukwekkende bastions en vestingen van de hoofdstad van Malta. Je hoeft dan enkel de bordjes te volgen richting het water, je kan niet missen:
Hier heb je dan een kade waar je de overzetboot kan nemen. Je bevindt je hier dan beneden de bastions van Valletta op het niveau van het zeewater:
De ferry vaart constant af en aan en is naar Maltese normen best wel betrouwbaar! Hieronder zie je zo’n rode overzetboot met toeristen:
Er zijn ook luzzu’s (typisch Maltese bootjes) voor de mensen die liever back to basics gaan om de overzet te maken:
Eens je dan de overzet aan het maken bent, kan je genieten van de Grand Harbour en van de uitzichten op Valletta vanop het water:
De overzet naar The Three Cities duurt een kleine tien minuten. Ondertussen heb je meer dan genoeg verstrooiing dankzij de mooie schepen en bouwwerken om je heen.
Eens je in de Dockyard Creek vaart, word je betoverd door superjachten aan de kant van Vittoriosa. Je ziet het goed, zelfs jachten met een landingsplaats voor helikopters liggen hier aangemeerd:
Vittoriosa | The Three Cities
Vittoriosa, ook wel Birgu genaamd, is een van The Three Cities. Deze versterkte stad bevindt zich op de landtong in de haven recht tegenover Valletta.
Op het uiteinde van deze landtong bevindt zich Fort St. Angelo:
Dit fort is waarschijnlijk een van de oudste vestingen in de Maltese eilandengroep. Dit fort zie je op de foto hieronder op het uiteinde van de linkse landtong (Vittoriosa):
Omwille van de strategische positie van dit fort en van de stad wordt deze regio in de volksmond ook wel ‘de wieg van de Maltese geschiedenis’ genoemd.
De stad Birgu werd gebruikt als uitvalsbasis door de Ridders van de Orde van Malta toen ze aankwamen in Malta in het jaar 1530. De naam Birgu stamt af uit het woord Borgo, wat Italiaans is voor ‘dorp’.
Grootmeester Jean Parisot De la Valette erkende de rol die de stad Birgu en zijn inwoners hebben gespeeld tijdens de Grote Belegering door de Ottomanen in het jaar 1565.
De inwoners bleken zo moedig en strijdvaardig te zijn geweest dat Grootmeester De la Valette besloot om de naam van de stad te veranderen.
De benaming Birgu werd vervangen door de naam ‘Città Vittoriosa’, wat zoveel betekent als ‘de Overwinnende Stad’.
Door deze naamsverandering herdenkt men de overwinning tegen de Ottomanen tijdens de Grote Belegering van 1565. Ondanks deze verandering blijven vele Maltezen toch nog de oorspronkelijke naam Birgu gebruiken.
De Ottomanen werden dus verslagen en achteraf werd Birgu vervangen door een nieuwe, sterkere, en hoger gelegen hoofdstad: Valletta. In Valletta zijn er ook talloze bezienswaardigheden!
Een blikvanger in Vittoriosa is de kerk van St. Lawrence. Deze kerk werd ontworpen door Lorenzo Gafa, de bekendste barok architect van de Maltese geschiedenis.
Een andere blikvanger is de jachthaven in de Dockyard Creek. Je treft er werkelijk alle soorten plezierboten, plezierjachten en superjachten aan. Heel ontspannend en leuk om te zien!
Je kan er genieten van een lichte lunch of een verfrissend drankje.
Andere blikvangers in Vittoriosa zijn het fort van St. Angelo, het Nationale Scheepvaartmuseum en het Paleis van de Inquisitie.
In Vittoriosa kan je ook gezellig flaneren op de kades. Hier kan je zowel kleine, middelmatige, als luxejachten bewonderen. De oude dokken zijn hier gerenoveerd en de horecazaken schieten hier als paddenstoelen uit de grond. Goeie vibes hier!
Wanneer je hier rondwandelt, voel je de energie uit de grond borrelen. Hier bouwt Malta aan een fantastische toekomst. Een toekomst als unieke vakantiebestemming in de Middellandse Zee.
Maar evenzeer bouwt Malta hier aan een toekomst als liberale vrijhaven in Europa. Een stabiel ondernemingsklimaat, ook op fiscaal gebied, staat hier centraal.
Malta is namelijk een fiscaal paradijs voor mensen die een andere nationaliteit hebben dan de Maltese en die hier rijksinwoner worden. Voor hen is een territoriaal belastingstelsel van toepassing gebaseerd op de overmaking van fondsen.
Concreet: een Belg of Nederlander die in Malta gaat wonen en er rijksinwoner is, die geniet van het volgende voordeel… Alle inkomsten uit niet-Maltese bron worden niet belast zolang je ze niet overmaakt naar een Maltese bankrekening!
Je begrijpt het: Malta kan dezelfde fiscale voordelen opleveren als Monaco, alleen een stuk goedkoper en helemaal niet zo snobistisch! Wandel rond in The Three Cities en je zal zien wat we bedoelen!
Hier is het te doen, hier bouwt men aan een zorgvuldig uitgekiende toekomst! In Malta heeft men nog respect voor ondernemers en mensen die iets uit de grond willen stampen! Malta is in dit opzicht een verademing en magneet voor ondernemende zielen.
Malta is ook de thuisbasis van heel wat verhuurmaatschappijen van luxe- en zeiljachten. Dit omwille van een gunstig BTW-stelsel voor boten en een bijzonder aantrekkelijke vennootschapsfiscaliteit.
Hou je van boten en jachten? Kom dan zeker eens op inspectie!
Ook op vennootschapsniveau zijn er trouwens fantastische voordelen verbonden aan Malta.
Concreet betaalt een vennootschap er eerst 35% vennootschapsbelasting. Echter, achteraf kunnen de aandeelhouders 6/7de (of 5/7de in geval van passieve inkomsten) terugkrijgen.
Met andere woorden, Malta is lid van de Europese Unie en je betaalt er slechts 5% vennootschapsbelasting op actieve inkomsten.
Wil je genieten van het vrij verkeer van goederen, diensten, personen en kapitaal in de Europese Unie? Dan is Malta zeker een optie!
Fort St. Angelo
Birgu was de eerste basis of hoofdstad waar de Ridders van de Orde van Malta zich vestigden.
Aanvankelijk twijfelden de Ridders tussen Mdina of Birgu als uitvalsbasis. Geen van de twee steden voldeed echter aan alle vereisten van een ideale uitvalsbasis. Mdina lag te ver landinwaarts en Birgu was, ondanks zijn goede ligging, minder geschikt omwille van het tekort aan versterkingen.
Uiteindelijk kozen de Ridders toch voor het beter gelegen Birgu. Omdat ze een mogelijke aanval verwachtten, bouwden de Ridders het grote Fort St. Angelo op het uiteinde van de landtong.
Het fort werd gebouwd door Grootmeester Philippe Villiers de L’Isle Adam, niet lang nadat de Ridders in Malta arriveerden in 1530. Men hoefde het fort wel niet vanaf nul op te bouwen. Men besloot gewoon om een oud Arabisch fort te versterken dat er nog stond van tijdens de bezetting door de Arabieren.
Deze Arabische overblijfselen dateerden van ergens tussen 870 en 1090 na Christus. Ook stond er een kasteel dat toebehoorde aan de adellijke De Nava familie. Deze familie moest hun kasteel overhandigen aan de Orde van Ridders van Malta.
Deze Orde bouwde er vervolgens een fort rond: Fort St. Angelo. Dit fort werd dan ook het hoofdkwartier van de Ridders.
Onderstaande video geeft weer welke bezienswaardigheden Fort St. Angelo zoal te bieden heeft. Meer nog, je ziet ook duidelijk welke fantastische uitzichten je er hebt op andere belangrijke bezienswaardigheden in Malta.
Zowel het eigenlijke kasteel van de De Nava familie alsook een kleine kapel, de kapel van St. Anne, zijn bewaard gebleven. De kapel zou overigens gebouwd zijn door de familie.
Het Fort St. Angelo is ook uitgerust met een uit de rotsen gehouwen ondergrondse gevangenis, de ‘Guva’ of ‘Oubliette’. Een Ridder die iets had mispeuterd vloog in deze gevangenis. Het was een put van een aantal meter diep zonder veel licht. Ook Ridders die wachtten op hun proces zaten hier gevangen.
Het fort heeft zwaar geleden onder de Grote Belegering van 1565. De Ottomanen vielen het fort aan en testten de sterkte van de structuur.
De Ottomanen hielden echter niet lang stand tegen de gigantische kanonnen die op Fort St. Angelo waren geïnstalleerd. Ze verloren veel mankrachten en maakten uiteindelijk de beslissing om huiswaarts te keren.
Tijdens de Britse bezetting, vanaf 1800, werd het fort van St. Angelo de thuisbasis van de Britse Marine.
In de Tweede Wereldoorlog werd het fort zwaar gebombardeerd. Het moest hierbij tientallen bommen incasseren en verwerken.
Het Paleis van de Inquisitie
Het Paleis van de Inquisitie was de rechtbank van de katholieke kerk. Het gebouw tref je aan aan het begin van de landtong, meer landinwaarts dus. Dit paleis is zeer goed bewaard gebleven en heeft ook de Tweede Wereldoorlog wonderbaarlijk goed overleefd.
In de zestiende eeuw had de Paus inquisiteurs aangesteld om het christendom te beschermen tegen ketterij. In Malta werd dus het Paleis van de Inquisitie gebouwd in het jaar 1574 in het toenmalige Birgu.
De rechtbank van de katholieke kerk had als taak om mogelijke ketters op te sporen, te onderzoeken en eventueel te bestraffen.
Dit juridische systeem is eeuwenlang gehanteerd geweest en behoort tot de donkere kantjes van het christendom. Ondervragingstechnieken bestonden uit foltering en eens schuldig bevonden werd men soms levend verbrand.
Het paleis beschikt over prachtige grote kamers, een lugubere gevangenis en een executieplaats. In de hoofdgang van het paleis bevinden zich wapenschilden. Dit zijn wapenschilden van alle 62 inquisiteurs die de revue gepasseerd zijn in de loop der eeuwen.
In 1798, toen Malta werd ingenomen door de Fransen, werden de inquisiteurs verdreven. Er zijn dan ook geen wapenschilden te zien van na dat jaartal.
Vandaag doet dit gebouw dienst als het museum van etnografie. Etnografie betekent beschrijvende volkenkunde.
Het Scheepvaartmuseum
In Vittoriosa bevindt zich het gigantisch grote scheepvaartmuseum. Het museum bevindt zich aan de waterkant van de Dockyard Creek.
Het museum is ondergebracht in wat oorspronkelijk de bakkerij van de scheepvaart was. Deze bakkerij zorgde voor vers brood, koeken en ander lekkers voor het personeel op de scheepswerven.
De bakkerij werd ooit ontworpen door de Britse architect William Scamp. De bouw ervan vond plaats tussen 1842 en 1845. In 1992 werd het bakkerijgebouw omgedoopt tot scheepvaartmuseum.
Volgende video geeft je een idee van welke bezienswaardigheden het scheepvaartmuseum zoal te bieden heeft:
Wie het museum bezoekt zal niet teleurgesteld worden. Het geeft perfect en in detail de geschiedenis weer van alles wat zich in de Maltese wateren heeft afgespeeld, van de prehistorie tot het heden. Geloof ons vrij: je mond valt open wanneer je hier rondwandelt.
Leuk weetje: Wie meer van vliegtuigen dan van schepen en boten houdt kan terecht in het nationale luchtvaartmuseum van Malta.
Deze geschiedenis wordt geïllustreerd aan de hand van:
- Talloze prachtige schilderijen
- Een model van het grootste schip dat eigendom was van de Ridders van de Orde van Malta
- Allerlei soorten kanonnen
- Torpedo’s
- Een stoommachine uit de jaren 50 die nog steeds werkt
- Allerlei soorten motoren van schepen
Dit scheepvaartmuseum heeft ook het grootste Romeinse anker ter wereld in huis. Dit anker weegt maar liefst 4 ton!
Scheepvaartmuseum (Maritime Museum)
Ex-Naval Bakery,
Vittoriosa Waterfront,
Vittoriosa BRG 1721
Facebookpagina van het Scheepvaartmuseum
Telefoon: (+356) 21 660 052
De kerk van St. Lawrence
Nabij de Dockyard Creek bevindt zich een prachtige kerk, de Kerk van St. Lawrence. Deze kerk bleef relatief goed overeind tijdens de Tweede Wereldoorlog en liep toen enkel schade op aan de koepel.
De oorspronkelijke kerk werd vermoedelijk gebouwd rond het einde van de dertiende eeuw. Er is nooit documentatie teruggevonden die het exacte bouwjaar kan bevestigen.
In het jaar 1691 werd de kerk heropgebouwd door de Maltese architect Lorenzo Gafa.
De kerk heeft een prachtig marmeren interieur en is voorzien van verlichte kapelletjes aan weerszijden. Je kan er ook mooie schilderijen van de bekende Mattia Preti bezichtigen.
Het beeld van St. Lawrence bevindt zich in de kerk en wordt traditioneel in de straten rondgedragen op 10 augustus. Tien augustus is namelijk de feestdag van de Heilige St. Lawrence:
Deze feestdag wordt enkel gevierd in Vittoriosa en in het dorpje San Lawrenz in Gozo.
Vlak achter de kerk bevindt zich het kleine parochiemuseum van Vittoriosa. Dit museum stelt enkele belangrijke historische stukken tentoon zoals het zwaard van Grootmeester De la Valette.
Het is naar hem dat de hoofdstad Valletta werd genoemd. Jean Parisot De la Valette zou dit zwaard daadwerkelijk gebruikt hebben tijdens de Grote Belegering in 1565.
Vlakbij de Kerk van St. Lawrence bevindt zich ook het Vrijheidsmonument. Dit monument staat symbool voor de terugtrekking van de Britse marine uit Malta in 1979.
De Auberges
In het jaar 1530 kwamen de Ridders van Sint Jan naar Malta. Hun eerste thuisbasis was de stad Birgu, nu gekend als Vittoriosa. De Ridders bouwden er verschillende Auberges, één per langue.
Met andere woorden, elke auberge was de thuisbasis voor Ridders die een specifieke taal spraken.
In de Auberge sliepen, aten en vergaderden ze. Later, na de Grote Belegering en confrontatie met de Ottomanen, verhuisde de Orde van Malta naar Valletta. Ginds bouwden ze dan nieuwe Auberges.
Er waren oorspronkelijk zeven Auberges in Birgu, allen gebouwd in de zogenaamde stijl van Rhodos. De Ridders waren immers recht van Rhodos naar Malta gekomen.
Van de oorspronkelijk zeven Auberges in Vittoriosa hebben er slechts vier de test der tijd doorstaan:
- De Auberge d’Auvergne et Provence
- De Auberge d’Angleterre
- De Auberge de Castile et Portugal
- De Auberge de France
De Auberge de France is de oudste en ongetwijfeld de mooiste Auberge van de vier overgebleven herbergen. De bibliotheek van Vittoriosa is ondergebracht in de Auberge d’Angleterre.
Het hospitaal van de Ridders
In de St. Scholastica Street bevindt zich het allereerste hospitaal dat werd gebouwd door de Ridders van de Orde van Malta. Later deed dit hospitaal dienst als nonnenklooster.
De toegangspoorten en het Malta At War museum
Vittoriosa heeft drie toegangspoorten die werden gebouwd in het jaar 1720:
- De Advanced Gate (zie foto hierboven)
- De Couvre Porte
- De Provence Gate
Nabij de Couvre Porte, de oude ingang van de stad, bevindt zich het Malta At War museum.
In dit museum in The Three Cities kan je een tentoonstelling bewonderen over de Tweede Wereldoorlog in Malta.
Je kan hier ook een originele documentaire over de oorlog bekijken. In dit museum bevinden zich duizenden originele oorlogsvoorwerpen zoals onder meer helmen, medailles, uniformen, wapens, zwaarden en kledij.
Het meest opmerkelijke is echter de ondergrondse schuilkelder. Hier verscholen zich honderden Maltezen tijdens luchtaanvallen van de vijand.
Malta At War museum
Couvre Porte Gate,
Vittoriosa BRG1810
Telefoon: (00356) 21896617
Senglea | The Three Cities
Senglea is net zoals Vittoriosa op een landtong gebouwd. Het water van de Dockyard Creek is het enige wat de twee landtongen scheidt.
Senglea, ook gekend als L’Isla, ligt op een landtong tussen de Dockyard Creek en de French Creek, de rechtse landtong op onderstaande foto:
Onderstaande foto werd genomen vanop een bootje in de Dockyard Creek. Je ziet Senglea aan de linkerkant en Vittoriosa aan de rechterkant:
De stad werd genoemd naar Grootmeester Claude de la Sengle. L’Isla werd bovendien later opgebouwd dan Vittoriosa, de stad op de landtong aan de overkant van de Dockyard Creek.
Senglea en Vittoriosa zijn ook verbonden met elkaar via een voetgangersbrug:
Senglea, met zijn smalle trapjes die richting het water leiden, heeft zijn eigen vestingen of versterkingen.
Het gaat hier om een omwalling die om de tip van de landtong loopt, recht naar de Dockyard Creek en dan landinwaarts.
Na de Grote Belegering van 1565 kregen ook de inwoners van Senglea, net als die van Vittoriosa, erkenning voor hun moed. Senglea kreeg de eretitel van ‘Città Invicta’, wat de ‘onoverwonnen stad’ betekent.
De stad Senglea, deel van The Three Cities, heeft het ook hard te verduren gekregen tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Sinds de heropbouw is er nog weinig te herkennen van de oorspronkelijke stad. Weinig lijkt nog op de stad die er was ten tijde van de Ridders van de Orde van Malta.
Er werd reeds veel gerenoveerd en deze regio zit duidelijk in een opwaartse spiraal!
Promovideo over Senglea (Isla)
In de volgende video zie je wat Senglea zoal te bieden heeft. Je vindt er een aangename mix van cultuur en ontspanning.
Zelfs duikers kunnen er terecht om oude scheepswrakken te bewonderen in de Dockyard Creek.
De tuin van Gardjola
Een must see wanneer je in Senglea bent, is de Gardjola tuin. Deze tuin kan je vinden aan het uiteinde van de landtong.
Vanuit deze tuin heb je een prachtig uitzicht op:
- Het havengebied,
- De hoger gelegen hoofdstad Valletta,
- Fort St. Angelo op het uiteinde van de landtong van Vittoriosa, en
- Het westelijker gelegen Marsa.
Af en toe zie je hier ook een cruiseschip voorbij varen, wat best wel spectaculair is:
Grootmeester Claude de la Sengle heeft de oorspronkelijke tuin laten bouwen in het midden van de zestiende eeuw. Deze tuin wordt ook wel de uitkijktuin genoemd.
Opvallend in deze tuin is de uitkijktoren die als het ware deel uitmaakt van het bastion en boven de omwalling uittorent:
Deze toren moet ongetwijfeld een van de grootste troeven van Senglea geweest zijn. Het is tevens een van de uithangborden van The Three Cities.
Opmerkelijk aan de toren zijn de versieringen, zijnde een oor en een oog.
Deze staan symbool voor de leuze: ‘Hou je oren en ogen open om de vijand op tijd te kunnen waarnemen’.
De toren wordt daarom ook wel de ‘Eye and Ear Vedette’ genoemd.
Kerk van Onze-Lieve-Vrouw van de Overwinning
Deze parochiekerk van Senglea, opgedragen aan de Heilige Maagd Maria, dateert van de zestiende eeuw. Hoogstwaarschijnlijk werd ze ontworpen door architect Vittorio Cassar in het jaar 1580.
Deze kerk werd gebouwd als een herdenkingsmonument van de Grote Belegering in het jaar 1565. Met andere woorden, deze kerk belichaamt de katholieke overwinning op de Ottomanen tijdens de Grote Belegering.
Zoals eerder vermeld heeft Senglea hard geleden onder de aanvallen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ook de Kerk van Onze-Lieve-Vrouw van de Overwinning werd getroffen door bommen in het jaar 1941.
Onze-Lieve-Vrouw van de Overwinning is in Nederland en België beter bekend onder de naam Heilige Maagd Maria.
Na de Tweede Wereldoorlog werd deze kerk gedurende een periode van 15 jaar heropgebouwd. Ze werd uiteindelijk ingewijd door aartsbisschop Gonzi op 24 augustus 1956.
Daarbij werd ook de koepel volledig heropgebouwd en beschilderd. Er kwam pas een einde aan dit moeilijke werkje in het jaar 1995.
Op de overwinningsdag van Onze-Lieve-Vrouw van de Overwinning wordt een standbeeld van de Heilige Maagd Maria doorheen de straten gedragen. Op deze dag worden de Maltese oorlogsoverwinningen herdacht.
Kerk van St. Philip Neri
Deze kerk met de klokkentoren, klok en koepel is de kerk van St. Philip Neri. Deze kerk werd gebouwd in het jaar 1596 en heette oorspronkelijk de kerk van Onze-Lieve-Vrouw van Porto Salvo.
In het jaar 1661 vroegen twee priesters en twee diakens de toestemming om deze kerk te onderhouden. Ze kregen de toestemming om een gemeenschap te stichten naast de kerk volgens de regels van de oratorianen.
De oratorianen zijn onderdeel van de katholieke kerk als gemeenschap. Deze gemeenschap werd gesticht door Philippus Neri, die leefde van 1515 tot en met 1595.
In het jaar 1670 besloot deze gemeenschap van oratorianen om de oorspronkelijke kerk af te breken en opnieuw op te bouwen. Hierdoor geraakte de oorspronkelijke naam van de kerk, de kerk van Onze-Lieve-Vrouw van Porto Salvo, in de vergetelheid.
Na de verbouwing en sinds de kerk in de goede handen was van deze gemeenschap werd de kerk bekend als de kerk van St. Philip Neri.
Deze kerk is gelukkig gespaard gebleven tijdens de Tweede Wereldoorlog. Aangezien de parochiekerk ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van de Overwinning wel zwaar getroffen werd, vervulde deze kerk van St. Philip Neri tijdelijk de rol van parochiekerk van Senglea.
In de loop der jaren zwakte de gemeenschap van de oratorianen af en uiteindelijk hield ze zelfs op te bestaan.
Tussen 1958 en 2008 leefde er een jezuïetenorde die ook het onderhoud van de kerk van St. Philip Neri op zich nam. Deze orde gaf ook pastorale ondersteuning aan de inwoners van Senglea.
Jammer genoeg kreeg ook deze orde af te rekenen met een gebrek aan nieuw bloed en opvolging.
Sinds 20 oktober 2008 leeft er een salesianengemeenschap op dezelfde plek naast de kerk. Deze salesianen onderhouden nu de kerk van St. Philip Neri.
Cospicua | The Three Cities
De derde stad die deel uitmaakt van The Three Cities is Cospicua, vroeger gekend als Bormla.
Deze derde stad is geen landtong zoals de andere twee steden van The Three Cities. Integendeel, deze stad ligt aan de basis van de twee andere steden en verbindt ze als het ware.
Hier begint ook de Dockyard Creek:
De volgende video geeft kort weer welke bezienswaardigheden Cospicua zoal te bieden heeft:
Je treft er ook een gouden standbeeld aan ter ere van de Heilige Maagd Maria:
De kerk van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria
De kerk van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria is een monumentaal gebouw in Cospicua. Deze kerk heeft op miraculeuze wijze de Tweede Wereldoorlog overleefd.
De kerk is gebouwd op een heuvel die lokaal gekend is als ‘de heuvel van de tuinen’:
In deze kerk kan je een indrukwekkend kunstwerk gaan bekijken. Het gaat om een schilderij achter het hoge altaar waarop Maria met kind Jezus staat afgebeeld. Het schilderij is van de hand van Polidoro Veneziano van Abruzzo, een schilder uit de zeventiende eeuw.
Deze kerk werd afgewerkt in het jaar 1684 en werd de parochiekerk van Cospicua in het jaar 1586. Het ontwerp is van de hand van Vincenzo Casanova.
Oorspronkelijk stond er een kleine kapel op de plaats waar de kerk nu staat. Het aantal parochianen dat in Cospicua leefde groeide echter en men besloot om deze kapel uit te breiden in het midden van zeventiende eeuw.
Uiteindelijk startte men de bouw van de huidige kerk in het jaar 1684. Deze kerk werd dan de parochiekerk van Cospicua in het jaar 1586.
Wegens de pest (beruchte ziekte die ook bekend is als de Zwarte Dood), lange periodes van droogte en uitgestelde beslissingen inzake ontwerp duurde het wel lang tot wanneer deze kerk helemaal af was.
Ze werd pas volledig afgewerkt rond het jaar 1720, toen de klokkentorens afgewerkt werden:
De klokkentorens werden ontworpen door de befaamde architect Lorenzo Gafa. De kerk heeft een brede, bescheiden voorgevel zonder al te veel tierlantijntjes en zonder speciale architecturale hoogstandjes.
Het standbeeld van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria werd gemaakt in het jaar 1689. Dit beeld werd gemaakt uit hout door Maria De Domenicis, een non.
De vestingwerken van Bormla (Cospicua)
In het midden van de zestiende eeuw begon het toenmalige Bormla te groeien. Hierdoor had men nood aan bescherming en aan zogenaamde vestingwerken of omwallingen in dit deel van The Three Cities.
Men begon met de opbouw van de Santa Margherita Lines in het jaar 1639. Daarna volgde het ambitieuze plan om zes bastions te bouwen, waarvan er drie vrij snel gebouwd waren. De overige drie bastions werden echter pas afgewerkt in de jaren 30 van de negentiende eeuw.
Tussen 1670 en 1680 werden door Grootmeester Nicolas Cotoner nieuwe, sterkere vestingwerken gebouwd. Deze vestingwerken zouden uiteindelijk zijn naam dragen: de Cotonera of Cottonera Lines.
Een video over deze Cottonera Lines zie je hieronder:
Deze nieuwe vestingwerken werden als buitenste verdedigingsgordel gebouwd rond de oorspronkelijke Santa Margherita Lines en houden stand tot op de dag van vandaag.
Het ging om grootschalige versterkingen met meer dan acht bastions.
Deze werden strategisch gebouwd over een lengte van maar liefst vijf kilometer! Deze vestingwerken boden bescherming aan 40 000 mensen (en hun dieren). Op de bovenstaande video kan je duidelijk zien hoe grootschalig dit project geweest is!
Kalkara | Nabij The Three Cities
Dichtbij The Three Cities ligt Kalkara. Kalkara ligt tussen de landtong van Vittoriosa en de Middellandse Zee.
Wanneer je op de landtong van Vittoriosa staat met je aangezicht naar Senglea, ligt Kalkara achter je.
De volgende video geeft je een fantastisch overzicht van Kalkara en de Kalkara Creek vanuit de lucht:
Kalkara is opvallend moderner dan The Three Cities. Dit gebied is dan ook volledig heropgebouwd nadat het tijdens de Tweede Wereldoorlog zwaar werd toegetakeld.
Kerk van St. Joseph
Opvallend in Kalkara is de kerk van St. Joseph, gebouwd in het jaar 1890:
Deze kerk van St. Joseph is de parochiekerk van Kalkara. Ze werd platgebombardeerd tijdens de Tweede Wereldoorlog. De heropbouw ervan begon op 13 oktober 1946.
De nieuwe kerk werd ontworpen in neoklassieke stijl door het duo Joseph D’Amato en Vincenzo Bonello.
Het standbeeld van St. Joseph is een houten kunstwerk dat gemaakt werd door de bekende artiest Ferdinando Stuflesser. In het jaar 1953 schonk Loreto Mintoff een uitzonderlijk hoog en marmeren altaar aan deze kerk.
Villa Bighi
Ook Villa Bighi is een gebouw dat zeker een bezoekje waard is. Dit majestueus gebouw werd oorspronkelijk gebouwd in het jaar 1675 als een privéwoning met tuin. De opdrachtgever was Fra Giovanni Bighi, neef van Paus Alexander VII. De architect ervan was Lorenzo Gafa.
Het gebouw wisselde geregeld van eigenaar tot het uiteindelijk eigendom werd van de overheid toen de Britten de Maltese eilanden koloniseerden.
Het gebouw werd vanaf dan gebruikt als scheepvaarthospitaal tot het jaar 1970. Momenteel huist het de Raad voor Wetenschap en Technologie in dit gebouw, wat dus niet ver van The Three Cities ligt.
Je treft er ook Esplora aan, een interactief centrum voor technologie en wetenschap. Onder het motto “Wetenschap is fun” werd dit centrum ingericht. Je treft er zowel binnen- als buitenruimtes aan die de wetenschap dichter bij het publiek moeten brengen.
Meer informatie over dit interactief centrum vind je op de officiële website.
In het noorden van Kalkara bevindt zich ook het Fort Ricasoli.
Fort Ricasoli
Fort Ricasoli werd gebouwd in 1670 door Antonio Maurizio Valperga, een militair ingenieur. De Ridder Fra Giovanni Francesco Ricasoli schonk een groot bedrag om de bouw te kunnen starten. Het fort is dus genoemd naar de Ridder die de bouw heeft mogelijk gemaakt.
Het fort is niet toegankelijk voor het publiek. Het zou nochtans veel bezoekers trekken aangezien het dienst heeft gedaan als filmset voor verschillende grote filmproducties.
De volgende filmproducties maakten gebruik van Fort Ricasoli om scènes in te blikken:
- Gladiator (2000). In het fort werd Rome gerecreëerd.
- Julius Caesar (2002).
- Troy (2004). In het fort werd Troy gerecreëerd.
- Agora (2009). In het fort werd Alexandrië gerecreëerd.
Het fort omvat ook een schat aan prachtige interieurs, muren, bastions en verstevigingen. Dit fort ligt net zoals Kalkara niet ver van The Three Cities.
